Skrzynie pupinowskie. Cewki nasuwa się na drążek drewniany przedzielając je przekładkami stalowymi, przy czym cewka pochodna mieści się między obu przynależnymi cewkami macierzystymi. Zespół cewek ściśniętych na drążku drewnianą nakrętką wkłada się do cylindrycznego naczynia stalowego i impregnuje ponownie. Końce uzwojeń poszczególnych cewek łączy się z odpowiednim kabelkiem wyprowadzonym na zewnątrz naczynia, samo zaś naczynie z cewkami wypełnia się masą izolacyjną i wstawia do stalowej skrzyni. Po zapełnieniu w ten sposób całej skrzyni i wyprowadzeniu z niej kabelków od cewek przez otwór na wierzchu zalewa się skrzynię także masą izolacyjną. Następnie nakłada się i mocuje pokrywę do skrzyni, a na wyprowadzone na wierzch kabelki od cewki nasadza się dla ochrony kabla i cewek przy różnych długościach takich odcinków. Za normalny skok pupinizacji przyjęto u nas odcinek długości 1700 m. Tę odległość między skrzyniami pupinowskimi stosuje się w nowo budowanych liniach tak w Polsce, jak i w sąsiednich krajach.